13 redenen waarom (getrouwde) mannen vreemd gaan en bedriegen

Nadat we bijna drie decennia hebben gewerkt met stellen die te maken hadden met ontrouw, kunnen we je vertellen dat mannen die hun een geliefde vrouw of vriendin met een ander bedriegen, ongelooflijk creatief te werk kunnen gaan als ze proberen uit te leggen wat de reden daarvoor is. Sommige mannen die vreemdgaan zeggen bijvoorbeeld, tegen zowel een therapeut als tegen de dame die ze lief hebben, dat hun gedrag niet echt moet worden gezien als vreemdgaan, omdat het niet om er geen echte seks aan te pas is gekomen. In andere gevallen vinden ze manieren om een ander de schuld te geven van de keuzes die ze hebben gemaakt, zoals hun echtgenoot, hun baas en zelfs de andere vrouw.

Hoewel we heus wel weten dat ook vrouwen vreemdgaan, en daar zijn eveneens talloze artikelen over te vinden, hebben we dit artikel toch alleen gericht op bedriegende mannen. Vanuit het perspectief van een therapeut vinden we de meeste redenen die vreemdgaan door mannen waarmee ze hun ontrouw proberen te rechtvaardigen namelijk fascinerend, vanwege het feit dat haast al deze redenen impliceren dat vreemdgaan de enige logische oplossing zou zijn voor hun problemen binnen de relatie, of zelfs binnen hun leven. We horen vaak redenen waarvan we denken: “Natuurlijk, vreemdgaan is een optie, maar slechts een van de talloze mogelijkheden die er voor handen zijn. Denk bijvoorbeeld aan het (weer) oppakken van een hobby, of het doen van vrijwilligerswerk om de wereld tot een betere plaats te maken, of gewoon een goed gesprek aangaan met je partner over de dingen die je voelt en op welke wijze jullie twee in staat zijn om een meer bevredigende relatie te krijgen. Zou één van die keuzes niet veel beter zijn dan te liegen, te manipuleren en stiekem dingen te doen achter de rug om van iemand waar je zo veel van houdt?

“Natuurlijk, vreemdgaan is een optie, maar slechts een van de talloze mogelijkheden die er voor handen zijn”

Helaas heeft het gros van de mannen een dergelijk inzicht niet. Dus op het ogenblik dat ze geconfronteerd worden, dan zullen ze hun gedrag minimaliseren, rationaliseren en rechtvaardigen met uitspraken als:

Elke man wil toch seks hebben met andere vrouwen. En wanneer de gelegenheid zich voordoet, dan zal hij die niet afslaan.
Het is de biologische behoefte van een man om seks te hebben met zoveel mogelijk vrouwen. Waarom zou dat bij mij anders zijn?
Indien ik thuis voldoende (of beter) seks zou hebben, dan zou ik niet vreemd hoeven gaan.
Ik doe niets dat de meeste van mijn vrienden niet doen. Als je me niet gelooft, vraag het maar na bij hen.
Als mijn vrouw niet zoveel zwaarder was geworden, of als ze mij op een leukere of betere manier aandacht had gegeven, dan had ik er niet aan gedacht om ergens anders mijn heil te gaan zoeken.
Wanneer mijn werk minder stressvol was, had ik de uitlaatklep van online seks niet nodig.
Vreemdgaan? Echt? Ik bedoel, wie zou rationeel gezien nu een lapdance krijgen in een stripclub als ontrouw betitelen? Het is gewoon wat mannen en jongens doen als ze samen plezier hebben.
Zie ook: hoe vind je een leuke trio partner?
Mijn vader keek in pikante tijdschriften en ging naar stripclubs, en dat was nooit een probleem. Nou, ik heb chats via mijn webcam en interactieve seks. Wat is het verschil?
Indien mijn vrouw me niet achterna was gereden, dan zou ze er nooit achter zijn gekomen. Waarom is ze niet gewoon direct naar haar werk gegaan zoals ze had gezegd?
Ik flirt en heb alleen maar seks in een chatroom. Wat is daar verkeerd aan? Ik ontmoet geen van deze vrouwen persoonlijk. Het is gewoon een spelletje dat we spoelen.

In de wereld van de therapeuten hebben we een naam voor dit soort redeneringen, te weten: ontkenningen. Vanuit het perspectief van een psychotherapeut is ontkenning een hele reeks leugens en bedriegende acties die mensen zichzelf wijsmaken om hun twijfelachtige gedrag goed te praten (althans voor zichzelf). Over het algemeen wordt iedere vorm van dit zelfbedrog ondersteund door één of meerdere rationalisaties, waarbij elke afzonderlijke redenering nog eens ondersteund wordt door nog meer onwaarheden. In de ogen van een onpartijdige toeschouwer, zoals een therapeut, ziet de ontkenning van een vreemdganger er doorgaans even solide uit als een kaartenhuis in een storm, maar desondanks zullen dit soort mannen toch hardnekkig vol blijven houden dat hun basisgedachte niet verkeerd is.

Dit roept natuurlijk de vraag op: waarom gebeurt het? Waarom bedriegen mannen echt de vrouw die ze zo lief hebben? En waarom gaan ze soms door met vreemdgaan nadat ze zijn betrapt, zelfs als het gaat om vergaande ongewenste gevolgen, zoals een echtscheiding, het verbreken van het contact met familieleden, het verlies van sociale status en meer van dat soort ingrijpende gevolgen?

De waarheid is dat er allerlei redenen en gedachten een rol kunnen spelen bij het nemen van de beslissing van een man om ontrouw aan zijn geliefde te zijn. In de regel wordt zijn keuze om vreemd te gaan echter bepaald door één of meerdere van de volgende factoren:

Onervarenheid: indien een man niet veel ervaring heeft in het hebben van een vaste relatie, of wanneer hij niet helemaal begrijpt dat zijn acties onvermijdelijk consequenties met zich mee zullen brengen, zoals het kwetsen van zijn partner, denkt hij wellicht dat het goed is om seksuele escapades te hebben. Hij zou zijn toewijding aan monogamie kunnen zien als een jas die hij naar eigen inzicht aan of uit kan trekken, afhankelijk van de situatie waarin hij verkeert.
Bijkomende problemen: hij heeft mogelijk een structureel probleem met het gebruik van alcohol en / of drugs dat het nemen van besluiten zal beïnvloeden, wat resulteert in betreurenswaardige seksuele beslissingen. Of wellicht heeft hij een probleem zoals een seksverslaving, wat wil zeggen dat hij zich dwangmatig bezighoudt met seksuele fantasieën en ander seksueel gedrag als een manier om andere gevoelens te verdoven en het echte leven uit de weg te gaan.
Onzekerheid: Hij kan bijvoorbeeld het gevoel hebben dat hij te oud (of juist te jong), niet knap genoeg, niet rijk genoeg of niet slim genoeg is. (Een verbazingwekkend aantal mannelijke vreemdgangers kunnen in verband worden gebracht, ten minste voor een deel, aan een mid-life crisis.) om zijn gekwetste ego te versterken, zoekt hij een zekere bevrediging op andere vlakken, zoals bij een andere vrouw, zodat hij zich ten minste op dit gebied weer gewaardeerd en belangrijk voelt (als een andere vrouw hem aandacht geeft).
De relatie is over, versie 1: Wellicht wil hij zijn huidige relatie beëindigen. In plaats van alleen zijn partner te vertellen dat hij zich ongelukkig voelt en de relatie wil verbreken, gaat hij vreemd en dwingt hij zo zijn partner om het vuile werk op te knappen en een punt achter de relatie te zetten.
De relatie is over, versie 2: Wellicht wil hij zijn huidige relatie beëindigen, maar niet voordat hij een andere achter de hand heeft. Dus zal hij al een begin maken met een volgende relatie nog voordat hij een punt heeft gezet achter de huidige.
Gebrek aan sociale steun van andere mannen: hij heeft zijn behoefte aan ondersteunende vriendschappen met andere mannen wellicht onderschat, in de verwachting dat zijn sociale- en emotionele behoeften helemaal vervuld zullen worden door zijn partner. En zodra ze daarin tekort blijkt te schieten, zal hij ergens anders naar de vervulling van deze behoefte gaan zoeken.
Verwarring over verliefdheid versus verbondenheid: hij zou het verschil tussen romantische gevoelens en liefde op lange termijn verkeerd kunnen begrijpen, de neurochemische rush van de eerste romantiek, die technisch aan wordt geduid met de engelse term limerantie, voor liefde, en niet begrijpen dat deze in een gezonde, langdurige relatie, in de loop van de tijd zal worden vervangen door minder intense, maar uiteindelijk meer zinvolle vormen van verbondenheid.
Misbruikt zijn op jonge leeftijd: hij kan als reactie op onopgeloste trauma’s uit zijn jeugd, zoals verwaarlozing, emotionele mishandeling, lichamelijke mishandeling, of seksueel misbruik, vreemdgaan. In dit soort situaties hebben zijn jeugdtrauma’s bindings- en/of intimiteitsproblemen veroorzaakt die hem niet in staat stellen om slechts een relatie aan te gaan met maar één persoon. Hij zou eveneens de opwinding en de afleiding van seksuele ontrouw kunnen gebruiken als een manier om de pijn van deze oude, niet-geheelde trauma’s zelf tot rust willen brengen.
Egoïsme: het is mogelijk dat zijn primaire overweging alleen bedoeld is voor zichzelf alleen. Hij kan om die reden gaan liegen en geheimen bewaren zonder daar spijt of berouw van te hebben, zolang hij maar krijgt wat hij wil. Het is mogelijk dat hij helemaal niet monogaam wilde zijn. In plaats van zijn belofte omdat wel te zijn zal deze worden gezien als een offer dat gedaan is voor zijn relatie, terwijl hij zelf van mening is dat het iets is dat moet worden vermeden.
Anders dan anderen: hij heeft wellicht het gevoel dat hij anders is, en dus ook iets bijzonders verdient dat andere mannen mogelijk niet hebben. De gebruikelijke regels zijn simpelweg niet op hem van toepassing, dus hij is vrij om zichzelf te belonen buiten zijn primaire relatie op welke manier en wanneer hij dat maar wil.
Impulsief handelen: hij heeft wellicht nooit nagedacht over vreemdgaan tot er zich plotseling een gelegenheid voordeed. Toen, zonder zelfs maar te denken aan wat ontrouw binnen zijn relatie zou kunnen aanrichten, is hij ervoor gegaan.
Onrealistische verwachtingen: hij kan het gevoel hebben dat zijn partner iedere gril en ieder verlangen, op seksueel en allerlei andere vlakken, constant tegemoet treedt, ongeacht hoe zij zich op een zeker ogenblik voelt. Hij begrijpt niet dat ze eveneens een eigen leven leidt, met haar eigen gedachten, gevoelens en behoeften die hem niet altijd zullen raken. Op het ogenblik dat er niet aan zijn verwachtingen wordt voldaan, dan zalhij op een andere plaats zijn voldoening gaan zoeken.
Woede of wraak: hij vindt dat hij vreemd mag gaan om wraak te nemen. Hij is boos op zijn partner en wil haar bewust pijn doen. In dit soort situaties is de ontrouw dus bedoeld om juist ontdekt en gezien te worden. De man neemt dan niet eens de moeite om erover te liegen of het geheim te houden, simpelweg omdat hij wil dat zijn partner erachter zal komen.

Voor de meeste mannen zal er geen enkele factor zijn die een reden is om vals te spelen. En soms zal het evolueren van de redenen van iemand om dit wel te doen als zijn levensomstandigheden veranderen. Ongeacht wat zijn ware redenen voor vreemdgaan zijn, hij hoefde hij dit immers niet te doen . Er zijn altijd nog andere mogelijkheden te bedenken, zoals relatietherapie, open en eerlijk zijn met tegenover zijn partner en werken aan het verbeteren van de relatie, of een relatiebreuk of echtscheiding in gang zetten. Een man heeft altijd keuzes die niet direct samenhangen met vernedering en het potentieel aantasten van zijn integriteit en het leven dat hij en zijn partner samen op hebben gebouwd. Toch kan het achterhalen van de redenen waarom een man is vreemdgegaan nuttig zijn, bijvoorbeeld om te kunnen voorkomen van ontrouwe gedragingen in de toekomst.