7 fases en manieren om liefdesverdriet te verwerken als man

Op het moment dat je je emotionele reactie ten aanzien van een verbroken relatie begrijpt, dan kun je je minder alleen en eenzaam gaan voelen. Je hebt echter gevochten om de relatie toch te laten werken totdat het punt was bereikt dat de koek helemaal op was. Je wilt het eigenlijk niet geloven dat de relatie nu echt is beëindigd. Je kunt het gewoonweg nog niet geloven. Zelfs indien de relatie vreselijk was, soms zelfs ondraaglijk, dan zal het idee om zonder je (ex-)partner te moeten leven onaanvaardbaar zijn.

Toch is het klip en klaar dat jullie het niet samen zullen redden. Je begint eindelijk in te zien dat de relatie over is. Je bent zelfs geswitcht van “Niet weggaan!” Naar “Oké, ik geef het op.” Maar desondanks voel je je nog altijd alles behalve goed. Op het ogenblik dat je de telefoongesprekken met je ex beëindigd hebt, het versturen van berichtjes naar elkaar eindelijk is gestopt of jullie ieder je eigen weg gaan, dan zul je een zeker isolement ervaren en zul je meedogenloos worden geraakt door de realiteit van deze relatiebreuk. Het kan een wreed proces zijn en het kan zelfs lang duren voordat je het waard vindt om weer te investeringen te doen in je eigen, onafhankelijke, omgebogen levenspad.

Je hebt wellicht wel ergens in je achterhoofd geweten dat deze relatiebreuk eraan zat te komen zelfs al maanden of jaren voordat het zover kwam, maar toch ben je nog altijd verblind. Het maakt niet uit hoe de weg naar de breuk eruit zag, nu de breuk zich feitelijk heeft voltrokken, kan je overweldigd, lamgeslagen en angstig worden, zelfs kun je een gevoel van rouw en wanhoop ervaren als je denkt aan het leven zonder deze ene persoon. Hieronder hebben we echter een aantal fasen voor je je op een rijtje gezet en uitgewerkt die je doormaakt. Doorgaans zullen deze fasen echter allemaal tegelijk, maar even goed in verschillende episodes en op uiteenlopende momenten tijdens het proces van loslaten, zich aandienen:

Zie ook: Dit zijn de beste gratis datingsites in België

1. Wanhopig op zoek zijn naar antwoorden

De drang om antwoorden te krijgen kost enorm veel energie en kan bovendien ten koste gaan van het rationele denken en gedrag. Je moet echter begrijpen waarom dit gebeurde, wellicht meer nog dan dat iemand in staat zal zijn om dit aan je uit kan leggen. Je focust je op dingen die je ex zei op diverse tijdstippen die je tegenstrijdig vindt, en je houdt ze nu vast alsof ze een evangelie zijn. Maar ergens die van binnen heb je eveneens heldere ogenblikken. Je wordt waarschijnlijk dan ook voortdurend heen en weer geslingerd tussen een vaag ongeloof, de dagelijkse werkelijkheid, maar ook het zo nu en dan weer bewust worden van de omvang van je verlies, en flitsen van pijnlijke helderheid dat de relatie nu werkelijk voorbij is.

De pijn, de wanorde en de verwarring kunnen je volledige gedachten en gespreksstof gaan vormen. Maar op de eerste plaats zul je gedreven worden om te willen begrijpen wat er is gebeurd, en dat koste wat het kost. De wanhoop om iets te willen begrijpen dat zo schokkend is, zal je dwingen om je vrienden, je familie, je collega’s of zelfs volkomen vreemden in je stroom van gedachten te betrekken.Maar je zou deze mensen niet moeiten vragen waarom de relatie is beëindigd, ondanks dat je de redenen rechtvaardigt die ze eigenlijk niet zouden kunnen geven, alsof deze je ervan zullen overtuigen dat je gelijk hebt als het om je ex gaat.

2. Ontkenningsfase

Het kan gewoonweg niet waar zijn. Dit gebeurt niet echt! Je kunt gewoon niet leven zonder je ex. Het voelt alsof je alles wat je bent als persoon in deze relatie hebt gestopt. Het was jouw wereld, jouw leven. Je kunt niet aanvaarden dat het nu over is. Je grijpt iedere laatste hoop aan om deze te blijven koesteren, zelfs ten koste van je eigen welzijn. Je stelt je behoefte om te rouwen om de relatiebreuk uit, omdat dit simpelweg te pijnlijk is om het hoofd te bieden. Op die manier ontloop je dus voor een korte tijd het rouwproces door dit te vervangen door de niet realistische en opgeklopte hoop dat de relatie nog altijd kan worden gered.

3. Onderhandelingsfase

Je bent bereid om alles te doen om maar te voorkomen dat je hoeft te aanvaarden dat de relatie verbroken is. Je zult een betere, meer oplettende partner zijn. Alles dat verkeerd is geweest wil je rechtzetten, het maakt je niet uit wat. De gedachte dat je verder moet zonder je ex is zo onaanvaardbaar dat je je eigen pijn wilt doen als je maar niet weg hoeft te gaan en je hem of haar terug kunt winnen, ook nu weer tegen iedere prijs. Uiteraard ben je op dit ogenblik niet logisch aan het denken (en zou je waarschijnlijk geen zware machines dienen te bedienen). Je staat immers op de rand van iets dat voelt als een afgrond, uit alle macht proberend om niet in het ongewisse te vallen. Je klampt je vast aan ieder sprankje hoop dat je tegenkomt, om zeker maar te kunnen voorkomen dat je datgene verliest waar je zo afhankelijk van bent geworden, in goede of slechte tijden. In deze fase, waarin je belooft om alle problemen tussen jullie op te gaan lossen, plaats je echter de volledige last van het herstellen, het onderhouden en het in stand houden van een relatie op je eigen schouders. Het voelt hetzelfde als wanneer je de verantwoordelijkheid helemaal naar je toe trekt en het alleen aan jou ligt om de relatie deze keer wel te laten werken. Probeer tijdens deze fase het meest lastige niet uit het oog te verliezen: het feit dat allebei de partijen aan het einde van de relatie bij hebben gedragen. Je kunt dus onmogelijk in je eentje de volledige verantwoordelijkheid nemen voor alles. Ergens diep van binnen, weet je dat ook wel.

Onderhandelen kan ook maar een korte afleiding zijn van het gevoel van verlies. De werkelijkheid stort immers onvermijdelijk ineen, keer op keer weer. Daarnaast probeer je, indien je gaat onderhandelen, de verantwoordelijkheid te nemen voor de reden waarom de relatie niet werkt, wat bij jou de illusie kan wekken dat je er een zekere controle over hebt, en het geloof in stand zal houden dat de relatie te redden zal zijn, zolang je maar bovenmenselijke dingen kunt blijven doen.

4. Terugval

Omdat de pijn van de relatiebreuk zo ondraaglijk is, weet je je ex er wellicht wel van te overtuigen om het opnieuw samen te proberen (misschien is dit zelfs niet de eerste breuk met deze persoon). Je zult zo de pijn van isolatie en eenzaamheid voor een poosje kunnen verlichten. Ondanks je al inspanningen zul je de relatie echter niet in je eentje in stand kunnen houden. Het is dan ook spijtig om te moeten zeggen, maar deze keer zal het waarschijnlijk evenmin goed aflopen. Helaas moet je dit proces van het verbreken van een relatie en weer verzoenen met elkaar misschien meerdere keren doormaken voordat je er absoluut zeker van bent dat de tijd nu toch werkelijk aan is gebroken om definitief een punt achter deze relatie te zetten.

5. Woede

In het begin kun je wellicht geen gevoelens van woede ervaren. Door een relatie te verbreken stort je jezelf immers in het ongewisse, wat op zijn beurt kan leiden tot een gevoel van verlammende angst en woede. Angst zal, op dat ogenblik, echter het gevoel van woede overheersen. Om die reden zal, zodra de woede opkomt, een deel van je angst los zijn gelaten, tenminste voor ene poosje.

Op het moment dat je je boos of woedend kunt voelen, dan kan de ervaring werkelijk overweldigend zijn, omdat je op zijn minst herinneringen hebt om te beseffen dat je er echt toe doet, je je gerechtvaardigd voelt wanneer je beseft dat jij een betere relatie verdient. Afhankelijk van je specifieke ervaringen ten aanzien van je temperament, je leven en je familie, maar ook deze specifieke relatiebreuk, zal je woede gericht zijn op je partner, op de totale situatie of op jezelf. Het goede nieuws is echter wel dat je woede, ongeacht waar deze op is gericht, bedoeld is om je te sterken, ongeacht of je het op die manier wilt zien of niet.

Zodra woede bij je naar boven komt, dan kan deze richting geven en een gevoel van levendigheid opwekken in een ambiance die door de breuk is verzwakt. Dit gevoel kan je er tevens aan herinneren dat je meer verdient. Zelfs boosheid die gericht is op jezelf, zo verlammend en zelfvernietigend als deze kan zijn, maakt nog altijd deel uit van het rouwproces. Het feit dat je in een rouwproces na deze relatiebreuk, is een teken dat je doorgaat. Je bent weer op weg naar een nieuw leven,

6. Aanvankelijke aanvaarding

Dit is het soort aanvaarding dat, op het moment dat deze vroeg in het proces zich aandient, meer als een overgave aan kan voelen. Je aanvaardt het einde van de relatie omdat dat moet, niet omdat je dat ook echt zo wilt. Jij of je ex beschikt op dit ogenblik over voldoende bewustzijn en controle om te herkennen dat het niet de bedoeling is dat jullie samen blijven.

In de loop van de tijd wordt deze aanvankelijke, doorgaans kwetsbare aanvaarding meer inhoudelijk, simpelweg omdat jullie allebei los van elkaar beginnen te erkennen dat er grenzen zijn die minstens één van jullie aan dient te houden om de relatiebreuk door te voeren, omdat het moet en er geen andere oplossingenmeer zijn. Je begrijpt eindelijk dat het gewoon niet goed voor jullie zal zijn om het keer op keer weer samen te proberen.

7. Opgeschoven hoop

Je werd genivelleerd door de relatiebreuk en hebt het moeilijk gehad om je ex los te laten, voor een deel omdat dit je hoop in duigen gooide. Naarmate de aanvaarding sterker wordt, moet je je gevoelens van hoop opnieuw gaan richten, maar dan vanuit de overtuiging dat je een mislukte relatie op zich wel zou kunnen redden met in je achterhoofd houdend dat je misschien je ook prima kunt redden zonder je ex. Het is beangstigend wanneer je gedwongen wordt om je hoop op deze vertrouwde relatie in de afgrond van het ongewisse moet laten storten. Maar dit is tevens een kans om de levenskracht van hoop om te leiden. Hoe dan ook, hoop is ergens aanwezig in je onderbewustzijn en je zult er weer toegang toe krijgen wanneer je doorgaat met het aanvaarden ​​van een acceptabele afstand tussen jou en je ex.

De fasen van verdriet die volgen op een traumatische ervaring, zoals een relatiebreuk, kan in de loop van minuten of zelfs seconden plaatsvinden, maar even goed dagen, maanden of zelfs jaren in beslag nemen, en dan zonder enige waarschuwing voorar veranderen waardoor je je plotseling zonder grond onder je voeten kunt gaan voelen, zeker in het begin. Je voelt je vreemd of afgesneden van de rest van de wereld. Echter, zoals iedere emotionele breuk, wil doorgaan met je leven doorgaans zeggen dat je opnieuw moet leren hoe je je leven weer kunt leiden zonder dat deel van jezelf, en dat je manieren moet vinden om het verlies mee te compenseren.

Besef verder dat er een manier en een soort structuur bestaat voor dit chaotische rouwproces. Wanneer je weet dat je niet de enige bent (en er bovendien anderen zijn om je bij te staan), dan kan dat je helpen om weer uit deze put te klimmen. Je rouw maakt namelijk deel uit van het menselijke welzijn, zonder dat zouden we dan ook niet de manier in de hand kunnen houden waarop we omgaan met de talloze pijnen en verliezen die op ons levenspad voorbij zullen komen.